«Եվ յօթներորդ ամսում տապանը Արարատ սարի վերայ նստեց Եվ Նոյը սկսեց հողագործ
դառնալ, և մի այգօ տնկեց»: Հետո պատրաստաեց գինի, այնքան լավը, որ չդիմացավ գայթակղությանը,
«խմեց և արբեց»: Ահա առաջին տեղեկությունը հայոց խաղողի և գինու մասին, այնքան հին,
որքան աշխարհն է: Իսկ հազարամյակներ անց բուսաբանական և պատմական գտածոները փաստեցին,
որ խաղողը հայկական լեռնաշխարհներում հայտնի է եղել Նոյից միլիոնավոր տարիներ առաջ:
Դրանք Նախիջևանի աղեհանքի քարե շերտերում և Վայոց ձորում՝ Եղեգիս գետի վերին հոսանքների
լճա-կավային նստվածքներում հայտնաբերված խաղողի՝ 4-5 միլիոն տարեկան բրածո տերևի դրոշմներն
էին, Տավուշի և Սյունիքի անտառներում այսօր հանդիպող այդ նույն վայրի խաղողի վազերը:
«Մարան» ընկերությունը արտադրում է գինիներ թե խաղողից և թե պտուղներից: Խաղողինը
պատրաստում է հիմնականում Վայոց ձորի Սև Արենի սորտից՝ անապակ, կիսաչոր, կիսաքաղցր
և քաղցր տարբերակներով: Անապակը և քաղցրը վաճառքի են հանում տակառներում առնվազն մեկուկես
տարի հնեցումից հետո: Որոշ դեպքերում դրանք լրացուցիչ պահվում են նաև շշերում և ստացվում
է կոլեկցիոն գինի: Իսկ կիսաչոր և կիսաքաղցր գինիները գերազանցապես իրացնում են բերքահավաքի
հաջորդ տարում:
Պտղայիններից արտադրում են նռան և ծիրանի գինիներ: Նուռը գնում են Արցախի Մարտակերտի
շրջանից, իսկ ծիրանը Եղեգնաձորինն է:
Պատմական ակնարկ:
«Մարանի» ակունքները գալիս են 1828-1830 թթ, երբ Պարսկաստանից Հայաստանի Վայոց
ձորի գավառ վերագաղթեցին Խոյի իշխան Էյնաթի որդի Սարգիսը. Կնոջ՝ Մարանի հետ: 1860 թվին
Սարգսի որդի Հարությունը հայրենի Արտաբույնքում տնկեց գյուղի ամենագեղեցիկ այգին և
մոր պատվին անվանեց «Մարանի այգի»:
Հետո այնգին անունը տվեց տոհմին, և ընտանիքը կոչվեց Մարանենց ազգ: Այգին գտնվում
էր հենց այնտեղ, որտեղ 451 թվականին պարսիկների դեմ պայքարում նահատակվեցին Ավարայրի
ճակատամարտի վերջին հայ զինվորները, և որտեղ հետո կառուցվեց մատուռ, ձեռագործվեցին
խաչքարեր: Վայրն այժմ կոչվում է «խաչքարի տակ»:
Հարությունի գործը շարունակեց որդին՝ Մարանենց Ավագը: Դժբախտ ճակատագիր ունեցավ
Ավագը: Նա վիրավորվեց թուրքի գնդակից և նահատակվեց 1938 թվականին:
1931 թվին ծնվեց Ավագի կրտսեր որդին՝ Ֆրունզիկը: Նա իր բաժին խաղողի այգին հիմնել
էր դեռ անցյալ տարի հիսունականներին՝ ծննդավայր Արտաբույնքում, գյուղից վերև, 1600
մետր բարձրության վրա:
1991 թվականին հիմնադրվեց «Մարան» սահմանափակ
պատասխանատվության ընկերությունը: Նույն տարում Արենուց պատրաստվեց փորձնական քանակությամբ
գինի, որն էլ սկսած 1993 թվից վաճառվեց Նորավանք անունով:
Շնորհիվ յուրահատուկ ձևավորման
և գինու կնքահայր Արտաշես Էմինի՝ այն իսկույն առանձնացավ նորանկախ Հայաստանի մութ ու
ցուրտ շուկայում: Հետագա տարիներին ֆրանսիացի գործընկերների հետ համագործակցության
շնորհիվ ծնվեցին մյուս գինիները՝ մեկը մյուսից լավ:
2002 թվականից սկսեցին արտադրել նռան գինի՝ Մ. Փարաջանով անվամբ՝ ի պատիվ մեծանուն
կինոռեժիսոր Սերգեյ Փարաջանովի գինեգործ ու գինեվաճառ հորեղբոր Մակիչի:
2007 թվականից վաճառքի են հանվել նաև ալոճի, ծիրանի և հոնի օղիները: Օղիների պատրաստման
առանձանահատկությունները քաղել են Մատենադարանի ձեռագրերից: Ահա, թե ինչու են այդքան
համեղ հայկական օղիներն ու գինիները:
2000-2001 թթ, Վայոց ձորի Աղավնաձոր գյուղում հիմնվեց «Մարանի» այգիները: Ըստ Աստվածաշնչի,
երբ Արարատյան դաշտը դեռ չէր երևում, Նոյն աղավնուն նորից է ուղարկում որոնումների,
և սա խաղողի մատը Նահապետին է հասցնում հենց այս ձորից, և դա է պատճառը, որ բնակատեղն
հետո անվանում են Աղավնաձոր:
Բրենդը մասնակցել է բազում ցուցահանդեսների և արժանացել ոսկե և արծաթե մեդալների:
Արտահանվում է Ռուսաստան և Ֆրանսիա:
Այժմ ընկերությունը իրականացնում է գինեգործության և խաղողագործության խորհրդատվություն,
կազմկերպում է էքսկուրսիաներ գինու համտեսումով:
Գինու իրական համը զգալու և այն վայելելու համար հարկ է իմանալ դրա պատմությունը,
ում կողմից է այն մշակվել, որ արևն է գինու հումքին քաղցրություն տվել: «Մարան» բրենդը
ունի իր ուրույն պատմությունը, խաղողի մշակման և գինու հնեցման իր ավանդույթը, որը
իր արտացոլումն ունի «Մարանի« արտադրանքի ամեն մի կաթիլում:
Հետաքրքիր է իմանալ:
Աշխարհի ամենահին գինեգործարանը հայտնաբերվել է Հայաստանի քարանձավներից մեկում,
հայտնում է Associated Press-ը: Միջազգային հետազոտողների կողմից քարանձավային համալիրում
հայտնաբերվել է 6000 տարվա հնության խաղող ճզմելու տարա, թթվեցման կուժեր և անգամ գավաթներ
ու փիալաներ:
Բազմաթիվ կլինիկական հետազոտությունները ցույց են տվել, որ խաղողի գինին բուժիչ
հատկություններ ունի, որոնք օգնում են պայքարելու ոչ միայն սովորական մրսածության,
այլև խիստ վտանգավոր թոքախտ, մալարիա, սրտի իշեմիկ, քաղցկեղ հիվանդությունների և նույնիսկ
ՁԻԱՀ-ի դեմ: Օրական 1-2 բաժակ չոր կարմիր գինու օգտագործումը՝ հակավիրուսային դեղորայքի
համադրությամբ, կօգնի երկարաձգելու հիվանդի օրգանիզմում իմունադեֆիցիտի (ոչ ակտիվ)
վիճակը 20 և ավել տարի: Հայտնի է, որ ստամոքսաաղիքային ախտածին շատ մանրէներ գինու
մեջ սատկում են:
Խաղողի վազը բազմամյա բույս է, ապրում է մոտ 60-70 տարի: Այսօր աշխարհում հայտնի
են խաղողի մոտ 10 000 սորտեր, որոնցից 830-ը մեզ մոտ է և 1200-ից քիչ ավելի Արևմտյան
Հայաստանում:
Յուրաքանչյուր գինու տեսակի հետ խորհուրդ է տրվում համտեսել հատուկ ուտեստներ և
պանրի հատուկ տեսակներ, օրինակ «Մարան» բրենդը խորհուրդ է տալիս իր տեսականին համտեսել
հետևյալ կերպ:
Սեղանի սպիտակ անապակը համտեսել ձկնեղեի և ծովամթերքի հետ, ինչպես նաև թռչնի մսի
և սունկի հետ կամ Սուլուգունի, Մոցարելա, Չեչիլ, Չանախ կամ Լոռի պանիրների հետ:
Սեղանի կարմիր անապակը համտեսել խաշած, տապակած, ապխտած մսեղենի հետ կամ շատ պինդ՝
Պարմեզան, Գրանա, Հոլանդական, Չեդեր պանրատեսակների հետ:
Սեղանի կարմիր կիսաչորը համտեսել խորոված ձկնեղենի հետ, Նռան գինին խաշած կամ խորոված
գառան կամ հորթի մսի հետ, ինչպես նաև խորհուրդ է տրվում վայելել սուրճ, աղանդ, մրգեր,
չիր և անգամ պաղպաղակ:
Եթե հավանեցիք նյութը, կիսվեք Ձեր ընկերների հետ:
(Նյութը պատրաստելիս օգտվել եմ ընկերության վեբ կայքից՝ http://maran.am/ )
Комментариев нет:
Отправить комментарий